Glory Kickboxing bracht eerder dit jaar de befaamde Grand Prix terug startende met de zwaargewichten. Dit sloeg goed aan bij de fans en er volgde een lichtzwaargewicht toernooi. De kickboksorganisatie zou nog een zwaargewicht toernooi op de rol hebben staan voor dit jaar. Op social media blikt de organisatie terug op een van de meest iconische van het verleden. De K-1 World Grand Prix van 1999 in Tokyo.
Het toernooi in Tokyo blijft een van de meest iconische in de geschiedenis van het kickboksen. Met legendes als Ernesto Hoost, Mirko Cro Cop en Peter Aerts in de ring, werden fans getrakteerd op een onvergetelijke reeks wedstrijden. Maar uiteindelijk was het Hoost die, na een spectaculaire finale, opnieuw de titel in de wacht sleepte.
In de kwartfinales nam Ray Sefo het op tegen Sam Greco. Een gevecht dat gekenmerkt werd door de agressieve stijl van Greco. Greco gebruikte een breed scala aan trappen om Sefo constant onder druk te zetten, waarbij hij zowel hoog als laag wist te raken. Hoewel Sefo een geduchte tegenstander was had hij geen antwoord op de precisie en kracht van Greco. Na drie rondes werd Greco unaniem uitgeroepen tot winnaar. Waarmee hij zijn plek in de halve finale veiligstelde.
De tweede kwartfinale zag Mirko Cro Cop het opnemen tegen Musashi in een eenzijdige wedstrijd. Cro Cop bekend om zijn verwoestende trappen deelde in de tweede ronde een reeks harde stoten uit. Waardoor Musashi snel in de problemen kwam. De scheidsrechter zag zich gedwongen om de wedstrijd te stoppen. Cro Cop ging zonder noemenswaardige schade door naar de halve finale waar Sam Greco zijn volgende tegenstander zou zijn.
In een andere spannende kwartfinale stond Ernesto Hoost tegenover Andy Hug. Ondanks de reputatie van Hug als een sterke en technische vechter, had hij weinig in te brengen tegen de snelheid en precisie van Hoost. Hoost domineerde het gevecht van begin tot eind, waarbij hij Hug constant onder vuur nam met krachtige combinaties. De jury oordeelde unaniem in het voordeel van Hoost, die moeiteloos doorstroomde naar de halve finale.
De laatste kwartfinale tussen Peter Aerts en Jerome Le Banner bleek een klassieker te worden in de K-1 geschiedenis. In de eerste ronde raakte Aerts Le Banner met een vernietigende hoge trap. Maar Le Banner wist zich wonderbaarlijk te herstellen. Vervolgens deelde hij zelf een verwoestende stoot uit aan Aerts. Het gevecht bleef spannend tot het laatste moment. Uiteindelijk was het Le Banner die als winnaar uit de strijd kwam en doorging naar de halve finale. Waar hij het zou opnemen tegen Ernesto Hoost.
In de halve finale trof Sam Greco de Kroatische sensatie Mirko Cro Cop. Het eerste rondje verliep competitief, waarbij beide vechters elkaar stevig aanpakte. Echter, aan het begin van de tweede ronde liep Greco een beenblessure op door een trap. Cro Cop liet geen moment onbenut en stortte zich op het kwetsbare been van Greco, wat leidde tot drie knockdowns. Greco kon niet langer doorgaan, en Cro Cop plaatste zich voor de finale.
In de tweede halve finale stond Ernesto Hoost tegenover Jerome Le Banner, een gevecht dat niet lang zou duren. Halverwege de tweede ronde wist Hoost Le Banner te raken met een verwoestende rechterhoek, wat Le Banner compleet verraste. De wedstrijd werd snel gestopt, en Hoost maakte zich op voor zijn tweede finale van de K-1 World Grand Prix, waar hij het opnieuw zou opnemen tegen Mirko Cro Cop, een oude bekende uit het toernooi van 1996.
Hoost die bekend stond om zijn fenomenale techniek en uithoudingsvermogen liet geen ruimte voor twijfel over zijn superioriteit. Hij richtte zich systematisch op het lichaam van Cro Cop. Wat resulteerde in twee knockdowns in de derde ronde. Dit bleek voldoende om de overwinning veilig te stellen. Hoost kroonde zich voor de tweede keer tot K-1 kampioen na zijn eerdere titel in 1997.
Lees het artikel op de mobiele website