Jiří Procházka noemt zichzelf een krijger. Voor hem betekent dat de zwaarste weg kiezen, omdat hij gelooft dat dit de enige juiste weg is.
Hij gelooft dat je je lichaam als een wapen moet gebruiken. Je geest moet ook een wapen worden. Alles wat je hebt, moet je inzetten als een wapen.
Na zijn tweede verlies tegen Alex Pereira, wist Procházka het zeker. Hij moest veranderen.
Hij wilde niet zomaar een vechter zijn. Hij wilde een echte krijger zijn. Daarom besloot hij naar Japan te gaan om daar van meesters te leren en zijn zwarte band te halen.
“Verlies paste niet bij mij. Ik ben niet geboren om gevechten te verliezen,” zegt Procházka.
Na dat verlies realiseerde hij zich dat er meer was dan alleen vechten. Hij zag in dat een echte krijger ook zijn geest moet beheersen.
Voor dit interview nodigde Procházka het team van Mulligan Brothers uit in zijn thuisstad Brno.
Ze reden achttien uur om er te komen en Procházka trakteerde hen op een vijfsterrenhotel en een dag in de stad. In het gesprek vertelde hij over zijn filosofieën, zijn reizen naar Japan en hoe hij die oude lessen toepast in zijn leven en gevechten.
Jiří groeide op in een klein dorpje genaamd Hostad. Hij zegt dat zijn vechtersmentaliteit uit die tijd komt.
“Alles wat ik nu in de kooi doe, komt uit dat dorp en uit mijn jeugd,” zegt Procházka.
Op vijfjarige leeftijd verloor Jiří zijn vader. Dat was het moment waarop hij voelde dat hij de man van het huis moest worden.
“Je begrijpt dat niet bewust op die leeftijd, maar ergens diep van binnen wist ik: nu moet ik de man zijn.”
Als tiener vocht Jiří veel op straat. Niet om mensen te pesten, maar om respect te verdienen.
“Het was simpel. We vochten om respect. Als iemand ons uitdaagde, vochten we. Maar altijd met respect.”
Op zijn zestiende stapte hij voor het eerst een echte gym binnen en begon hij met Muay Thai, karate en judo.
De film Never Back Down maakte diepe indruk op Jiří. Het verhaal over een jongen met woedeproblemen die door vechtsport discipline leert, herkende hij meteen.
“Dat was mijn verhaal. Ik had ook woede. Vechtsport gaf me discipline en controle.”
Zijn coach gaf hem ooit het boek 'The Book of Five Rings' van samoerai Miyamoto Musashi. Dat boek veranderde alles.
“Ik las het toen ik op dieet was, zwak en moe na training. Maar die woorden raakten me. Het ging over de strijd in jezelf.”
Volgens Procházka gaat de weg van de krijger niet alleen over vechten. Het gaat over hoe je leeft, hoe je denkt en hoe je moeilijke momenten aangaat.
“Het gaat om hoe je je lichaam gebruikt, je geest gebruikt, je hele leven gebruikt als wapen.”
Jiří zoekt de wildernis op om zichzelf te testen. In de bergen van Las Vegas raakte hij verdwaald, zonder water, eten of licht.
“Op dat moment moet je kiezen: ga ik liggen wachten op hulp of vecht ik om te overleven?”
Hij koos voor vechten en vond uiteindelijk zijn weg terug.
Voor Jiří is vechten meditatie in beweging. Hij wil niet winnen uit woede of ego, maar vanuit kalmte.
“De beste krijger is leeg van binnen. Geen angst, geen blijdschap, alleen doen wat nodig is.”
Volgens Jiří streven veel mensen naar geld, auto’s of luxe, maar dat is volgens hem zinloos.
“De echte kracht zit in jezelf. In hoe je denkt, voelt en leeft. Dat leer je niet door spullen te kopen.”
Sinds 2015 zet Procházka zich in voor kinderen met kanker. Hij bezoekt ziekenhuizen, doneert geld en probeert hun dagen iets mooier te maken.
“Als je succes hebt, moet je iets teruggeven. Dat is een regel van het leven.”
Voor zijn laatste gevecht schoor Jiří zijn haar af, als steunbetuiging aan een ziek meisje dat haar haar verloor door chemo.
“Mijn haar betekent veel voor me, maar dit meisje betekent meer.”
Lees het artikel op de mobiele website