Vader Badr Hari: 'Waarom ik mijn zoon op kickboksen liet gaan'

Badr Hari was acht toen hij begon met kickboksen. Niet omdat hij agressief was, maar juist verlegen. "Ik wilde hem geen vechter maken, ik wilde hem weerbaar maken', zei Badr's vader ooit in een documentaire.

Badr begon al jong met vechtsporten en stapte op achtjarige leeftijd over van taekwondo naar kickboksen. Zijn talent viel al snel op en hij trainde bij bekende gyms zoals Chakuriki van Thom Harinck en later Mike’s Gym. Badr vader stond aan de wieg van zijn succes en deed hem op kickboksen.

Door zijn vroege start groeide hij uit tot een van de meest gevreesde en besproken zwaargewichten in het kickboksen. Hij moest leren wat z'n lijf kan. En vooral: wat het betekent om controle te hebben — over jezelf, niet over een ander.

Wat vechtsport doet met zelfvertrouwen

Na een paar lessen stond hij anders in zijn schoenen. Hij keek mensen aan. Hij durfde fouten te maken. En hij begreep: kracht zit niet in schreeuwen of slaan, maar in kalm blijven als het spannend wordt.

De ring leerde hem iets wat school hem nooit kon leren: hoe je stevig blijft staan, letterlijk én figuurlijk.

Wat ik níet wil dat hij leert in de gym

Ik heb hem verteld: “Als je leert vechten, leer je ook om het niet te doen.” Geen stoerdoenerij. Geen dominantie. Geen YouTube-gedrag waarin vechten cool is.

Ik wilde dat hij respect heeft. Voor zijn trainer, zijn tegenstander, en vooral voor zichzelf. De les is niet dat je kunt winnen. De les is dat je het niet hoeft te bewijzen.

De echte waarde van discipline en respect

Elke keer als Badr zijn bokshandschoenen aantrok, wist ik dat hij groeide. Niet alleen in techniek, maar als mens. Hij leerde op tijd komen, luisteren, doorzetten. En hij leerde dat klappen krijgen soms belangrijker is dan ze uitdelen.

"Dat is waarom ik Badr op vechtsport deed. Niet voor de knock-out. Maar voor het karakter."