Riddick Bowe werd in 1967 geboren in Brownsville, Brooklyn. Een van de gevaarlijkste wijken van New York. Hij groeide op in een huis met twaalf broers en zussen. Op school zat hij bij niemand minder dan Mike Tyson in de klas.
Zijn jeugd was allesbehalve makkelijk. Zijn broer overleed aan aids, zijn zus werd vermoord door een junk. Bowe vond zijn toevlucht in boksen. Hij raakte gefascineerd door Muhammad Ali en begon te trainen met goedkeuring van zijn moeder.
Al snel viel hij op. Hij won vier keer de Golden Gloves en was in 1988 de grote Amerikaanse hoop op Olympisch goud. Maar in de finale verloor hij van Lennox Lewis. Boos op de scheidsrechters en het systeem besloot hij zijn amateurcarrière te stoppen.
Als prof ging hij los. In 1989 sloeg hij Lionel Butler knock-out. Daarna volgden knock-outs als een lopende band. Binnen twee jaar had hij 17 man uitgeschakeld.
In 1992 kreeg hij zijn kans. Hij vocht tegen Evander Holyfield, de ongeslagen kampioen.
Het werd een oorlog. Maar in ronde 10 sloeg Bowe hem bijna knock-out. Uiteindelijk won hij op punten. Hij was 25 en onbetwist kampioen.
In plaats van tegen Lennox Lewis te vechten, gooide Bowe letterlijk de WBC-riem in de vuilnisbak.
Daarna sloeg hij Michael Dokes en Jesse Ferguson alle hoeken van de ring.
Het gevecht met Holyfield kreeg een vervolg. Deze keer verloor Bowe, zij het nipt.
De partij was legendarisch, mede door een fan met een jetpack die de ring invloog en chaos veroorzaakte.
In 1995 kwam het derde gevecht. Beide mannen gingen neer, maar Bowe kwam als winnaar uit de strijd.
Holyfield kon niet meer opstaan. De rivaliteit was beslist in Bowe's voordeel.
Bowe kwam steeds zwaarder terug. In 1996 vocht hij tegen Andrew Golota. Een harde partij, vol lage trappen.
Golota werd gediskwalificeerd, maar Bowe lag zwaar gehavend op de grond.
Vijf maanden later stonden ze opnieuw tegenover elkaar. Bowe was fitter, maar Golota deelde rake klappen uit.
En weer verloor hij door diskwalificatie. Dit keer door herhaaldelijk onder de gordel te slaan.
Na zijn bokscarrière ging het mis. Hij ontvoerde zijn vrouw, kwam in de gevangenis terecht, en ging failliet. Toch probeerde hij drie keer terug te keren in de ring. Zonder succes.
In 2008 stopte hij voorgoed. Hij had 43 zeges, 1 verlies en 33 knock-outs op zijn naam staan. In 2015 werd hij opgenomen in de Hall of Fame.
Hij had de kracht van een trein, het instinct van een jager, en de flair van een showman.
Maar zijn talent werd gekruist door luiheid en chaos. Hij had een legendarische carrière, maar iedereen vraagt zich af hoe goed hij had kunnen zijn.
Lees het artikel op de mobiele website