Bankdirecteur laat alles achter voor kickboksen - Dit is zijn verhaal

Op zijn 56e besloot Lukas zijn comfortabele leven in Singapore achter zich te laten. Hij werkte als COO bij een grote Zwitserse bank, een positie die hem stabiliteit en financiële vrijheid bood. Toch knaagde er iets. Zonder kinderen en met een passie voor avontuur, begon hij zich af te vragen: "Is dit alles?"

Zijn hobby’s hadden altijd te maken met sport. Skiën en snowboarden waren vroeger favoriet in Zwitserland. Tijdens zijn reizen door Zuidoost-Azië ontwikkelde hij een liefde voor duiken. Maar het was kickboksen dat uiteindelijk zijn hart stal.

Een toevallige introductie tot kickboksen

Lukas ontdekte kickboksen dankzij zijn nicht, die hem vroeg mee te gaan naar een gym in Singapore. Wat begon als een paar lessen, groeide uit tot een passie. De sport daagde hem fysiek en mentaal uit. "Het was zwaar en frustrerend in het begin," herinnert hij zich. "Maar met tijd en oefening voelde ik de vooruitgang."

Die lessen veranderden niet alleen zijn kijk op sport, maar ook op het leven. Lukas besloot alles te verkopen en naar Thailand te verhuizen. Hij woont nu met slechts twee koffers en een paar dozen. "Het voelt bevrijdend," zegt hij.

Waarom kickboksen zo bijzonder is voor Lukas

Voor Lukas is kickboksen meer dan een sport. Het leert hem waardering voor de kleine dingen. "In Thailand zien mensen wat ze hebben, in plaats van wat ze missen," legt hij uit. Die levenshouding inspireert hem dagelijks.

Naast fysieke kracht biedt kickboksen ook mentale groei. "De technieken worden een tweede natuur," zegt hij. "Het is geweldig om progressie te zien en steeds beter te worden."

Een gevecht in de ring als ultiem doel

Lukas besloot zichzelf een ultiem doel te stellen: een gevecht in een Thaise stadion. Na maanden van intensieve training stapte hij in de ring. "Ik was ontzettend nerveus, maar het was een fantastische ervaring," vertelt hij. Hoewel hij verloor, kijkt hij terug op een eerlijke en respectvolle strijd.

Met een glimlach zegt hij: "Misschien doe ik het nog een keer, maar ik moet realistisch blijven. Ik ben 56 en vechten tegen jongere tegenstanders is zwaar."

Lukas’s verhaal laat zien dat het nooit te laat is om je dromen te volgen. Wat voor velen een midlifecrisis lijkt, was voor hem een kans om opnieuw te beginnen.