Stel Rico Verhoeven en Remy Bonjasky vechten ruzie op straat uit - wie wint?

Rico Verhoeven en Remy Bonjasky staan allebei bekend als grootheden in het kickboksen. Maar ze zijn géén vrienden. Ze liggen elkaar niet. In interviews liet Remy zich vaker kritisch uit over Rico’s vechtstijl en imago. Rico, normaal rustig, reageerde koel maar duidelijk: hij had er geen zin in, maar hij zou Remy niet uit de weg gaan.

Een staredown tussen deze twee zou ijskoud zijn. Geen nep-glimlach. Geen schouderklopjes. Alleen spanning. Dit zou een gevecht worden met echte ondertoon.

Hun vechtstijlen botsen compleet

Remy Bonjasky is een showman. Hij staat bekend om zijn spectaculaire stijl. Denk aan vliegende knieën, snelheid en explosieve combinaties. Hij vecht als een panter: sierlijk, scherp en vlijmsnel.

Rico Verhoeven doet het anders. Hij is een machine. Zijn kracht zit in constante druk, slimme verdediging en loeizware lowkicks. Hij breekt je langzaam af. Mentaal en fysiek.

Als dit gevecht vijf ronden zou duren, dan moet Remy snel toeslaan. Want hoe langer het duurt, hoe meer het Verhoevens gevecht wordt.

Leeftijd maakt een verschil dat je niet kunt negeren

Remy is 48. Hij is al jaren gestopt op topniveau. Rico is nog steeds actief, fit en hongerig. Zijn ritme, timing en conditie zijn nog altijd van wereldklasse. Remy’s scherpte is niet meer zoals in zijn K-1-dagen. Dat weet hij zelf ook.

In een echt gevecht, vandaag de dag, zou Rico waarschijnlijk winnen. Te veel druk, te veel ritme, te weinig marge voor Remy.

Wat zou er gebeuren als ze ooit écht de ring in stappen?

Als het in hun topjaren was geweest — Rico op zijn 28e, Remy op zijn 29e — dan hadden we een klassieker gekregen. Maar nu? Dan is de kans groot dat Rico het gevecht controleert en wint. Ofwel door TKO in ronde drie of vier, of via een unanieme beslissing na vijf ronden.

Tenzij Remy iets geks doet. Een flying knee. Een onverwachte trap. Één moment. Dan kan alles kantelen. Dan wordt het legendarisch.