Ilia Topuria heeft zich ontwikkeld tot een van de beste pure boksers in de wereld van mixed martial arts. Deze vechtsport draait niet alleen om stoten en trappen, maar ook om vaardigheid, strategie en techniek. Het gaat om het slimmer en beweeglijker zijn dan de tegenstander en evenzeer om fysieke kracht.
Topuria heeft zich het boksen eigen gemaakt, waarbij hij de finesses van de sport leerde, zoals positionering en verdediging. Om als complete bokser gezien te worden, moet een vechter uitblinken in verschillende gebieden, en Topuria heeft in zijn carrière laten zien dat hij over deze vaardigheden beschikt.
In het begin van zijn carrière was Topuria nog een onervaren staande vechter met weinig vertrouwen in zijn bokstechniek. Zijn houding oogde wat onhandig en zijn voetwerk was onwennig. Dit kan te wijten zijn aan zenuwen tijdens zijn debuut, maar benadrukt ook dat Topuria de sport niet als een natuurlijke aanvaller betrad. Hij had toen nog een basis in het grondgevecht, wat duidelijk te zien was in zijn aanpak: bij moeilijke momenten koos hij steevast voor een takedown om het gevecht op de grond onder controle te krijgen. Zijn vroege strategie was dan ook gericht op het domineren van de grondfase en het winnen via submissie. Toch werd duidelijk dat hij wilde groeien en sterker wilde worden in het staande gevecht.
Topuria ontwikkelde zich door de jaren heen in zijn bokstechniek, waarbij hij drie belangrijke aspecten verbeterde: positionering, aanval en verdediging. Zijn strijd tegen de vechter Josh Emmett was een perfect voorbeeld van zijn inzicht in positionering. Hij paste zich constant aan de bewegingen van Emmett aan en gebruikte zijn voettechniek om de afstand te controleren en de kracht van zijn stoten optimaal in te zetten.
De technische groei van Topuria blijkt uit zijn verfijnde technieken in het boksen, waarbij hij niet alleen krachtig slaat, maar ook nauwkeurige tactieken gebruikt om openingsmomenten te creëren en te verdedigen tegen aanvallen. Zijn inzicht in het spel verbeterde drastisch; hij leerde zijn lichaamshouding en afstand op een manier te beheersen die zijn aanval en verdediging ten goede komt. Tijdens zijn gevecht met Emmett wist hij precies waar hij zich moest positioneren om zichzelf te beschermen tegen een tegenaanval, en wist hij ook hoe hij zich opnieuw kon positioneren om de controle over het midden van de octagon te herwinnen.
Een belangrijk deel van Topuria’s strategie is het snel aanpassen aan de bewegingen van zijn tegenstander, zoals bleek in zijn gevecht tegen Bryce Mitchell. Topuria paste een schouderrol toe om zichzelf te beschermen en tegelijk de ideale hoek te vinden om een tegenaanval te plaatsen. Zijn vermogen om bewegingen af te stemmen op de acties van zijn tegenstander maakt hem gevaarlijk voor iedereen die hem in het staande gevecht probeert te overklassen.
Hoewel Topuria zich ontwikkeld heeft tot een veelzijdige vechter, zijn er nog punten waar hij zich verder kan verbeteren, zoals bleek in de laatste seconden van zijn gevecht tegen Herbert. Bij het gedwongen vechten op de achtervoet oogde hij soms wat ongemakkelijk en kwetsbaar. Dit was een zeldzaam moment van zwakte, maar toonde aan dat Topuria nog werk heeft aan zijn defensieve vaardigheden wanneer hij teruggedrongen wordt. Voor tegenstanders kan het een strategisch voordeel bieden als zij erin slagen hem naar zijn rechterzijde te dwingen, waar hij iets minder flexibel is in zijn bewegingen.
Topuria heeft zich ontwikkeld van een grappler tot een geavanceerde staande vechter die een reeks tegenstanders heeft verrast met zijn uitzonderlijke kracht en techniek. Zijn vermogen om meerdere technieken te beheersen maakt hem tot een veelzijdige tegenstander en een serieuze bedreiging voor elke vechter in de MMA. Met de combinatie van zijn bokstechniek en gevechtsintelligentie blijft hij zich ontwikkelen in de octagon en is hij uitgegroeid tot een van de beste staande vechters in de sport.
Lees het artikel op de mobiele website