Conor McGregor's duistere kant: van UFC-legende tot volksvijand nummer 1

Conor McGregor stond ooit symbool voor succes en roem in de vechtsportwereld. Binnen twee jaar klom hij op van een loodgieter in Dublin tot het wereldwijde gezicht van de UFC. Maar achter de flitsende pakken, snelle auto’s en grote overwinningen ging een duister verhaal schuil.

McGregor's reis is een mix van triomf en zelfvernietiging, ambitie en chaos. Hoe kon deze man de wereld veroveren, om vervolgens zijn eigen imperium te zien instorten?

Een droom van succes uit Crumlin

McGregor groeide op in Crumlin een arbeiderswijk in Dublin waar het leven niet gemakkelijk was. Hij werkte als loodgieter om rond te komen. Diep vanbinnen droomde hij van meer. Gevechten werden zijn uitweg. Zijn passie voor mixed martial arts ontstond in zijn tienerjaren. Al snel wijdde hij zijn leven volledig aan de sport.

Met zijn debuut in de UFC in 2013 begon een ongelooflijke reis. In minder dan twee jaar tijd werd hij de eerste vechter die twee UFC-titels tegelijk in handen had. Maar het was niet alleen zijn talent in de kooi dat hem onverslaanbaar maakte. Zijn charisma en psychologische tactieken zorgden ervoor dat hij tegenstanders mentaal al had verslagen voordat de bel klonk.

Het leven in luxe en de angst voor armoede

Achter McGregor’s zelfverzekerde houding ging een diepe angst schuil. De vrees om terug te keren naar de armoede waarin hij opgroeide. Succes roem en rijkdom waren voor hem niet alleen doelen. Ook schilden tegen zijn verleden. Zijn liefde voor snelle auto’s, dure horloges en opvallende maatpakken liet niet alleen zien wat hij had bereikt. Maar herinnerde hem eraan hoe ver hij was gekomen.

Maar de constante drang om te blijven winnen, het meeste geld te verdienen en altijd de beste te zijn, begon zijn tol te eisen. Zijn obsessie met succes dreef hem tot het uiterste.

De eerste scheurtjes in de façade

In 2017 behaalde McGregor zijn grootste succes dubbelkampioenstatus in de UFC. Maar in plaats van daarop voort te bouwen besloot hij een uitstapje te maken naar de bokswereld. Zijn gevecht tegen Floyd Mayweather leverde hem een astronomische $100 miljoen op. Dit succes luidde ook een nieuw tijdperk van problemen in.

McGregor begon zich steeds arroganter te gedragen. Hij vertoonde wat psychologen "hubristische trots" noemen – een soort zelfoverschatting die voortkomt uit arrogantie in plaats van echte prestaties. Dit gedrag leidde tot impulsieve acties en een gevoel van onaantastbaarheid.

Van controverse naar criminaliteit

De echte problemen begonnen in 2018. McGregor viel een bus vol UFC-vechters aan met een steekwagen, waarbij meerdere mensen gewond raakten. Dit incident, voortkomend uit een conflict met rivaal Khabib Nurmagomedov, was het begin van een reeks publieke misstappen.

Zijn gedrag werd steeds roekelozer. In 2019 sloeg hij een oudere man in een Ierse pub omdat de man weigerde zijn whiskeymerk te drinken. Dit soort acties toonden McGregor’s onvermogen om controle te houden over zijn emoties en een diepgewortelde behoefte om overal de baas te zijn.

Een neerwaartse spiraal

De incidenten stapelden zich op. Er kwamen juridische gevechten, beschuldigingen van aanranding en racistische opmerkingen richting rivalen. McGregor's gedrag werd door velen gezien als een symptoom van toxische mannelijkheid: een drang om kracht en onaantastbaarheid te tonen, zelfs ten koste van alles.

Zijn onstilbare honger naar controle verwoestte zijn relaties, reputatie en carrière. Ook speelde drank- en drugsgebruik een rol in zijn verval, wat zijn impulsieve gedrag alleen maar verergerde.

Het dieptepunt van McGregor's ondergang

In 2024 bereikte McGregor een nieuw dieptepunt. Hij werd veroordeeld voor verkrachting, ondanks zijn langdurige relatie met Dee Devlin, de vrouw die al jaren aan zijn zijde stond. Deze veroordeling betekende niet alleen het einde van zijn UFC-carrière, maar ook een breuk met veel van zijn fans.

Zijn verhaal is niet langer dat van een man die de top bereikte tegen alle verwachtingen in. Het is nu een waarschuwing over de gevaren van ongebreidelde ambitie, impulsiviteit en een gebrek aan zelfreflectie.