UFC veteraan Tim Kennedy slaat hard terug na zwartmakerij

Voormalig UFC-vechter Tim Kennedy is boos. Heel boos. In een recente podcast werd hij beschuldigd van het overdrijven van zijn militaire prestaties en het verzinnen van heldhaftige verhalen. De podcast noemde het zelfs Stolen Valor, een term die in de militaire wereld gelijkstaat aan bedrog van het ergste soort. Maar Tim is niet van plan om stil te blijven.

“Ze hebben alles uit de kast gehaald om mij zwart te maken,” zegt Kennedy. “Ze hebben oud-collega’s gebeld om roddels te verzamelen en mij onderuit te halen. Wat een onzin.”

Wat zegt Kennedy zelf over de beschuldigingen?

In een lange video reageerde Kennedy op de beschuldigingen. Hij geeft toe dat niet alles in zijn boek perfect is, maar liegt over zijn prestaties? Daar wil hij niets van weten.

“Ja, ik faalde mijn eerste poging op sniper school. Maar dat was omdat het samenviel met mijn bruiloft. Ik deed een tweede poging en slaagde glansrijk. En ja, ik heb fouten gemaakt in mijn boek. Sommige details herinner ik me verkeerd, zoals welke prijzen ik kreeg. Dat maakt me geen leugenaar.”

Kennedy benadrukt dat oorlog nooit één duidelijk verhaal is. “Vraag vijf soldaten over hetzelfde gevecht, en je krijgt vijf verschillende versies. Dat is gewoon hoe het werkt.”

De pijnlijke vragen over een Purple Heart

Een van de grootste beschuldigingen is dat Kennedy beweert gewond te zijn geraakt in Afghanistan, maar geen Purple Heart heeft ontvangen. Volgens Kennedy ligt dat niet aan hem, maar aan de situatie. “Ik had geen direct bevelhebber die mijn verwondingen kon rapporteren. We zaten midden in een chaotische missie. Ik wilde gewoon doorgaan en mijn werk doen.”

Hij geeft toe dat hij niet altijd even goed was in administratie. “Dat is mijn eigen fout, en het zal op een dag rechtgezet worden. Maar dat betekent niet dat ik lieg.”

Zijn granaten en de oorlogsjournalen

Een ander punt van kritiek gaat over Kennedy’s beschrijving van een tas vol granaten. Volgens critici is het fysiek onmogelijk dat hij zoveel bij zich droeg. Kennedy reageert luchtig: “Misschien was het 25, misschien 50, wie weet. Wat ik me herinner is dat die tas loeizwaar was en dat ik blij was dat ik erop voorbereid was.”

Hij verwijst ook naar zijn oorlogsjournalen, die hij gebruikte om zijn herinneringen in het boek te ondersteunen. “Alles wat ik schreef, is wat ik me herinner. Ik heb nooit geprobeerd mezelf groter of beter te maken dan ik ben.”

Een oproep tot respect onder veteranen

Wat Kennedy het meeste steekt, is dat de kritiek komt van andere veteranen. “In plaats van elkaar te steunen, vallen ze me aan voor financieel gewin. Dat is niet wat we zouden moeten doen. Ik heb fouten gemaakt, net als iedereen. Maar ik gebruik mijn platform om anderen te helpen, niet om ze onderuit te halen.”