Van UFC held naar moordenaar: de schokkende val van Joe Son

Joe Son was even bekend als acteur in Austin Powers en als deelnemer aan UFC 4. Maar wat niemand wist: achter zijn opvallende uiterlijk zat een gewelddadige crimineel.

Zijn verhaal begint met martial arts, eindigt in de gevangenis, en zit vol bizarre wendingen die zelfs een filmscript niet zou durven verzinnen.

Een vechter met een eigen stijl en een grote mond

Joe werd geboren in Zuid-Korea en verhuisde jong naar de Verenigde Staten. Hij probeerde indruk te maken met zijn vechtsportvaardigheden.

Hij noemde zijn zelfverzonnen stijl “Joe Sondo” – een mix van Taekwondo en fantasie. In 1994 stapte hij de kooi in bij UFC 4. Zijn enige gevecht eindigde in chaos: zijn tegenstander sloeg hem keer op keer in zijn kruis. Het was toegestaan en Joe gaf snel op.

Een korte filmcarrière en een gekke bijrol

Na zijn mislukte UFC-carrière probeerde Joe het in Hollywood. Hij speelde kleine rollen in lagebudgetfilms. In 1997 kreeg hij een opvallende rol in Austin Powers: International Man of Mystery als “Random Task”, een parodie op James Bond’s Oddjob.

Zijn enige scène: een schoen gooien. Toch onthield iedereen zijn gezicht. Maar daarna kwam er niets meer. Geen rollen, geen doorbraak, alleen stilte.

Een terugkeer naar de ring, maar geen overwinning

Joe probeerde zijn imago als vechter weer op te bouwen. Hij vocht in Japan bij organisaties zoals Pride en K-1. Vier keer vocht hij. Vier keer verloor hij. Toch bleef hij opvallen. Niet door zijn vechten, maar door zijn gedrag.

Collega’s vertelden later dat hij zich vreemd gedroeg, mensen likte en psychisch instabiel overkwam.

Een kleine misstap met grote gevolgen

In 2008 werd Joe gearresteerd voor vandalisme. Hij had uit woede een autoruit ingeslagen. Daardoor moest hij DNA afstaan. Dat veranderde alles.

Zijn DNA werd gekoppeld aan een verkrachtingszaak uit 1990. Een vrouw was op kerstavond ontvoerd, gemarteld en achtergelaten om te sterven. Joe bleek één van de daders.

De waarheid komt aan het licht

De vrouw herkende hem meteen. Ze zei: “Ik zie zijn gezicht elke nacht als ik mijn ogen sluit.” Joe ontkende alles, maar het bewijs was duidelijk.

Omdat de verjaringstermijn voor verkrachting verlopen was, werd hij uiteindelijk veroordeeld voor marteling. In 2011 kreeg hij zeven jaar tot levenslang.

Zelfs in de gevangenis bleef het geweld doorgaan

In 2017 kwam er nóg een veroordeling. Joe had in de gevangenis zijn celgenoot doodgeslagen. Het slachtoffer was ook een zedendelinquent. Hij brak 32 ribben.

De aanval duurde bijna tien minuten. Daarvoor kreeg hij nog eens 27 jaar erbij. Zijn leven als vechter of acteur was definitief voorbij. Hij werd gedetineerde #K40221.

Het masker viel af

Joe Son wilde beroemd zijn. Maar zijn bekendheid komt nu alleen nog voort uit geweld, misbruik en verdriet. Hij is het voorbeeld van iemand die alles miste wat hij had kunnen zijn.

Zijn verhaal is geen heldenepos, maar een waarschuwing.