Peter Aerts The Dutch Lumberjack

Peter Aerts K1 Legende

Geboren in Eindhoven, Nederland, Aerts begon opleiding in Muay Thai en kickboksen op de leeftijd van veertien. Hij won zijn eerste wereldtitel toen hij negentien jaar oud was in 1990, met het nemen van de International Kick Boxing Federation's Heavyweight Championship. Hij zou ook de Nederlandse zwaargewicht titel van de World Muay Thai Association op zijn schoorsteenmantel plaatsen alvorens door te gaan om te concurreren in de K-1 organisatie in Japan. Hij heeft deelgenomen aan elke K-1 World Grand Prix, behalve één (2009), die heeft geleid tot hem wordt aangeduid als "Mister K-1".

Sublieme knock-out

Een drie maal K-1 World Grand Prix Champion, debuteerde hij tijdens de openingszitting K-1 World GP in 1993, waar hij werd uitgeschakeld door collega-K-1 legende Ernesto Hoost. Hij won zijn eerste Grand Prix in 1994 door het uitspelen van Rob van Esdonk en Patrick Smith in de kwartfinales en halve finales, voordat het nemen van een unaniem besluit over Masaaki Satake in de finale. Hij werd echter KO uitgeschakeld meer dan één keer door Mike Bernardo, door de Sublieme knock-out van de 1996 K-1 World GP in de kwartfinales, als onderdeel van zijn serie winst over Aerts.

Knock out koning

Aerts won ook de GP het volgende jaar toen hij Toshiyuki Atokawa versloeg door knock-out, Ernesto Hoost bij besluit en vervolgens gestopt Jérôme Le Banner met body shots in de finale. Hij zou het toernooi niet winnen opnieuw tot 1998, toen hij alle drie van zijn tegenstanders knock out sloeg in de ten overtaan van 63.800 toeschouwers in de Tokyo Dome. In wat wordt beschouwd als een van de beste gevechten ooit, en op het toppunt van Aerts' carrière, stopte hij Masaaki Satake met een knie en dwong de scheidsrechter om zijn halve finale wedstrijd te stoppen met een lange tijd rivaal Mike Bernardo. In een van de belangrijkste momenten in de K-1 geschiedenis, hij versloeg Andy Hug door knock-out met één van zijn bekende high kicks in de finale. Hij won dit toernooi in zes minuten en drieënveertig seconden, wat de snelste K-1 GP te winnen ooit op het moment. Dit record stond tot 2009 toen het werd geslagen door Semmy Schilt.

Hoewel hij 1998 zijn laatste Grand Prix wist te winnen, ging hij verder om te concurreren om de finale nog eens drie keer te bereiken (in 2006, 2007 en 2010).