Wat kost het om Rico Verhoeven te zijn? De prijs van perfectie!

Iedereen kent hem: groot, gespierd, strak kapsel, gouden glimlach. Rico Verhoeven. Wereldkampioen kickboksen, filmster in wording, fitness-icoon. Op Instagram lacht hij breed naast zijn personal trainer, springt op een tractorband en gooit nog even acht combinaties uit zijn mouwen waar jij al moe van wordt als je ernaar kijkt.

Maar eerlijk? Wat je niet ziet, is wat het écht kost om “King of Kickboxing” te blijven. Want achter al die glans zit een leven van keiharde discipline, offers, twijfels, en pijn. Véél pijn. Dit is het verhaal achter het verhaal. Dit is wat het kost om Rico Verhoeven te zijn.

Elke dag opnieuw kiezen

Stel je voor: je wekker gaat om half zes. Niet omdat je moet. Maar omdat je wíl. Omdat je weet dat iemand anders op dit moment ook traint – en jij geen seconde wilt achterlopen.

Rico leeft al jaren volgens een schema dat strakker is dan een flightplan van de luchtmacht. Opstaan, eten, trainen, rusten, trainen, eten, slapen. En dat dag in, dag uit. Geen uitschieters. Geen “vandaag even niet.” Zelfs op z'n verjaardag moet er worden gebeukt.

“Als je dit alleen doet voor de glorie, hou je het niet vol,” zei hij ooit in een interview. “Je moet verliefd worden op de herhaling.”

Dat klinkt misschien mooi. Maar probeer dat maar eens terwijl je lichaam schreeuwt om rust en je vrienden op Ibiza zitten.

Feestjes missen en offers maken

Rico zegt het zelf: “Iedereen wil kampioen zijn, maar niet iedereen wil doen wat ervoor nodig is.” En dat ‘nodige’ betekent: nee zeggen tegen heel veel leuke dingen.

Laatste momentjes met familie? Vaak op afstand. Een avondje stappen? Vergeet het maar. Pizza? Alleen in z’n dromen. Alles moet wijken voor dat ene doel: de allerbeste blijven.

Z’n kinderen zien hem soms meer op tv dan thuis. En hoewel hij ze met heel z’n hart adoreert, moet hij ook kiezen: trainen of tijd maken. Elke dag opnieuw dat even pijnlijke besluit.

De pijn die niemand ziet

Je denkt misschien: ja, maar hij kiest daar toch zelf voor? Klopt. Maar dat maakt het niet minder zwaar.

Wat je niet ziet op camera: ijsbaden om ontstekingen tegen te gaan. Dry needling, massages waar je van zou gaan huilen, en eindeloze revalidaties na een blessure. Hij trainde ooit dóór met een gescheurde spier omdat een gevecht eraan kwam. Geen excuses. Gewoon doorgaan.

Zijn lichaam? Dat is een machine, ja. Maar zelfs machines slijten. En Rico weet: één misstap, één klap verkeerd, en alles kan voorbij zijn.

Mentale druk op topsportniveau

En dan hebben we het nog niet eens over de mentale kant. Want als je jaren op de top staat, is de druk niet alleen om te winnen – maar vooral om niet te verliezen.

Eén fout, en mensen schrijven je af. “Rico is over z’n hoogtepunt,” “Misschien moet hij stoppen.” De meningen vliegen je om de oren. Online weet iedereen het beter. En ondertussen moet je je hoofd koel houden.

“Het is eenzaam aan de top,” zei hij ooit – niet als klaagzang, maar als feit.

Hij vertrouwt maar een paar mensen écht. Want in zijn wereld weet je nooit of iemand je belt uit vriendschap of omdat je beroemd bent.

Waarom doet hij het dan?

Goede vraag. Want wie zoveel moet opgeven, moet ook iets groots terugkrijgen.

Voor Rico is het simpel: hij wil laten zien wat er mogelijk is als je álles geeft. Niet 80%, niet 99%. Alles.

Hij wil zijn kinderen laten zien wat discipline is. Hij wil fans inspireren om hun eigen grenzen te verleggen. En ja, hij wil ook de geschiedenisboeken in. Niet als zomaar een vechter, maar als de beste ooit.

Is het het waard?

Alleen hij kan dat echt beantwoorden. Maar als je het hem vraagt, zegt hij meestal met een glimlach: “Elke seconde.”

Maar weet wel: achter elke overwinning van Rico Verhoeven zit een berg aan offers die de meeste mensen niet eens willen overwegen. Perfectie is mooi om te zien, maar zwaar om te dragen.

Tot slot: even stilstaan

Dus de volgende keer dat je een foto van Rico ziet – zweet op z’n voorhoofd, grijns op z’n gezicht, kampioensriem om z’n middel – weet dan dat daar een verhaal achter zit. Van discipline, doorzetten, vallen en opstaan. En dat perfectie, hoe glanzend het ook oogt, vaak een prijskaartje heeft waar maar weinig mensen écht voor willen betalen.

En jij? Zou jij het ervoor over hebben?