Mike Tyson

Michael Gerard Tyson (geboren 30 juni 1966) is een Amerikaanse voormalige professionele bokser die van 1985 tot 2005 concurreerde. Bijgenaamd "Iron Mike" [4] en "Kid Dynamite" in zijn vroege carrière, en later bekend als "the Baddest Man on the Planet",[5] Tyson wordt beschouwd als een van de grootste zwaargewichtboksers aller tijden.[6] Hij regeerde als de onbetwiste wereldkampioen zwaargewicht van 1987 tot 1990. Tyson won zijn eerste 19 professionele gevechten door knock-out, waarvan 12 in de eerste ronde. Tyson claimt zijn eerste titel op 20 jaar, vier maanden en 22 dagen oud en heeft het record als jongste bokser ooit die een zwaargewichttitel heeft gewonnen. Hij was de eerste zwaargewichtbokser die tegelijkertijd de WBA-, WBC- en IBF-titels behaalde, en ook de enige zwaargewicht die ze achtereenvolgens verenigde. Het jaar daarop werd Tyson de lineaire kampioen toen hij Michael Spinks in 91 seconden van de eerste ronde knock-out sloeg. In 1990 werd Tyson uitgeschakeld door underdog Buster Douglas in een van de grootste tegenslagen in de boksgeschiedenis.

In 1992 werd Tyson veroordeeld voor verkrachting en veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf, hoewel hij na drie jaar voorwaardelijk werd vrijgelaten. Na zijn vrijlating in 1995 nam hij deel aan een reeks comeback-gevechten, waarbij hij in 1996 de WBA- en WBC-titels herwon en zich bij Floyd Patterson, Muhammad Ali, Tim Witherspoon, Evander Holyfield en George Foreman voegde als de enige mannen in de boksgeschiedenis die een overwinning hadden herwonnen. zwaargewichtkampioenschap na verlies ervan. Nadat hij in hetzelfde jaar van de WBC-titel was ontdaan, verloor Tyson de WBA-titel van Evander Holyfield door een onderbreking in de elfde ronde. Hun rematch uit 1997 eindigde toen Tyson werd gediskwalificeerd omdat hij in de oren van Holyfield had gebeten, waarbij één beet notoir sterk genoeg was om een deel van zijn rechteroor te verwijderen. In 2002 vocht Tyson voor de wereldtitel zwaargewicht en verloor door knock-out van Lennox Lewis.

Tyson stond bekend om zijn woeste en intimiderende boksstijl en zijn controversiële gedrag binnen en buiten de ring. Met een knock-out-to-win-percentage van 88% stond hij op de 16e plaats op de lijst van 100 beste punchers aller tijden van het tijdschrift The Ring en op de eerste plaats op ESPN's lijst van "The Hardest Hitters in Heavyweight History". [15] Sky Sports omschreef hem als "misschien wel de meest woeste vechter die in een professionele ring stapt". Hij is opgenomen in de International Boxing Hall of Fame en de World Boxing Hall of Fame.